Ποιοι είμαστε;

Το 2014, συναντηθήκαμε στο Ποιητικό Εργαστήρι του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος. Ένα χρόνο μετά, δημιουργήσαμε την ομάδα ποίησης «Σκάσε αηδόνι»[1] από τη βαθιά ανάγκη μας για ελευθερία έκφρασης, καλλιτεχνική ζύμωση και λόγο-παίγνια. Μέσα από ποιητικά παιχνίδια, καταφέρνουμε μια ουσιαστική επικοινωνία υπερβαίνοντας τις διαφορές και τη διαφορετικότητά μας.

[1] στίχος του Ν. Καρούζου


Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Ηλέκτρα Λαζάρ

i) Τι γνώριζα γι’αυτήν 



i) Τι γνώριζα γι'αυτήν 

Γεννήθηκα το 1982 σε ένα βράδυ με ούλα να στάζουν βροχή, πέριξ του λόφου και από τότε είμαι από λόφο σε λόφο. Οι γονείς μου ήταν άγνωστοι. Ευκατάστατοι στην απώλεια, ο πατέρας μου που κανένα σπίτι δεν τον ήθελε πέθανε νωρίς και η μάνα μου στην πρασιά από πίσω δραχμούλα τη δραχμούλα ξερίζωνε τα κοτσίδια μου. Υπήρχαν όλες οι προϋποθέσεις για έναν ασφαλή άνετο τρόπο ζωής που τώρα πια έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Μπορώ να αναπολήσω. Άμα το κάνω χάθηκα. Για τους φίλους μου επί της ουσίας χάνονται και αυτοί, βολτάροντας στα αιώνια σκέλια και μπερδεύονται από τη μυρωδιά της σήψης. Τα μαλλιά μου είναι κόκκινα και τα νύχια μου ενίοτε τα βάφω ροζ. Το κατοικίδιο μου είναι η θλίψη. Τον θάνατο τον πίνω κάθε πρωί με τον καφέ μου, όσο για το ηλεκτρικό αυτοκίνητο της θείας μου και τον πρωινό εμετό βρίσκω εκείνα τα παλιά βροχερά δόντια. Ομάδα αίματος άγνωστη. Δύσκολα μπαλώνονται οι πληγές. 

Γεννήθηκα το 1982 σε ένα βράδυ με ούλα και βροχή κυρίως από λόφο σε λόφο το σπίτι μου ήταν άγνωστο και οι γονείς μου η απώλεια η μάνα μου και ο πατέρας μου ο πατέρας επί της ουσίας και τα κοράκια στα χέρια της τα μαύρα κοράκια στα χέρια της γεννήθηκα από σπίτι από πατέρα κοράκια στα κοτσίδια μου ξεριζώνω τις μέρες μου αλφαβητικά. Για τους φίλους μου που γυρνάνε πίσω επί της ουσίας ποτέ δεν πεθάνανε και μπερδεύονται στα σκέλια μου οι φίλοι μου και δάσκαλοι και γονείς και τσίχλες και επί της ουσίας έχω μία θλίψη στα σκέλια μου μέσα. Τα μαλλιά μου είναι μαλλιά και τσίχλες που επί της ουσίας είναι κόκκινες έχω ένα σπίτι στον Κορυδαλλό και ο Προκρούστης κατοικεί στο σαλόνι μου. Και ο Προκρούστης κατοικούσε στο σαλόνι μου μέχρι τα οχτώ μου. Ομάδα αίματος άγνωστη. Δύσκολα οι πληγές μπαλώνουν.

Γεννήθηκα το 1982 σε ένα σπίτι με βροχή σταγόνες στο λόφο στους τοίχους στις αγκαλιές στα άγνωστα σημάδια στους τοίχους σε σκοτάδι και η κακομαθημένη παιδούλα μου κλείνει τις κουρτίνες σφραγίζει τα δόντια μου να αναπολήσω μπορώ να χαθώ μπορώ επί της ουσίας το ροζ σαλόνι και το ροζ πέος του Προκρούστη άγνωστα μπαλώνονται στο μαξιλάρι που δαγκώνω κάθε βράδυ ο ασφαλής και άνετος τρόπος ζωής και γεννήθηκα το 2891 το 1892 το 18   9 0 23 γεννήθηκα σε ένα ασφαλές σπίτι με μπαλκόνι και αυλή και πρασιά και δραχμές και τα πρωινά 3 σχολεία τα 3 πρωινά σχολεία μέχρι τα οχτώ μου όλα αυτά και μετά ξανά ενήλικη γεννήθηκα μετά την ενηλικίωση μου επί της ουσίας δεν ήξερε να κάνει μπάνιο δεν ήξερε να κάνει κι εμένα μπάνιο η άνετη και ασφαλής ζωή μου χάθηκε ανεπιστρεπτί φτύνω τις τσίχλες μου στον κόσμο και φτύνω τα δόντια μου τα βροχερά ροζ δόντια μου τα κόκκινα επί της ουσίας. Ομάδα αίματος. Δύσκολα. 

Γεννήθηκα το 1 σε ένα με μία και δύο στο λόφο και στον άλλο λόφο οι τοίχοι είναι το πέος πάνω μου σε ροζ σημάδια στέκονται τα δόντια μου και γράφω πίσω από πρασιές στο ταβάνι μετράω τσίχλες θέλω να τις μασήσω όλες και τα όπλα και τα ναρκωτικά και τα χέρια του κυρίως επί της ουσίας τρώω κρέας για τον ασφαλή και άνετο τρόπο ζωής και το βράδυ που γεννήθηκα ανάδρομα δε συνενώθηκα χώρισα χωρίζω ανεπιστρεπτί με κήπο και ξύλα κοτσίδια κόκκινα τα νύχια γυάλινα στον επόμενο ιδιοκτήτη και τη θλίψη το τσουλί που πολύ θα’θελα να γαμήσω και έχω γαμήσει μα δεν κατοικώ στο σαλόνι μου έχει απλωθεί το πτώμα του το πτώμα της το πτώμα μας επί της ουσίας γαμιόμαστε παλινδρομικά μέχρι τα οχτώ σε εκείνο το βροχερό σπίτι ομάδα αίματος μηδέν ομάδα αίματος μηδέν ομάδα αίματος ψέμα μηδέν αίμα αίματος μηδέν μηδέν

Γεννήθηκα −11 error/bit·h στο λόφο αίμα στα σκέλια μου 00111001 10 (0xA)
The environment is incorrect στο σαλόνι μου μέχρι τα οχτώ επί της ουσίας θα γαμήσω συσπειρώθηκα <../> ομάδα αίματος μηδέν ομάδα αίματος μηδέν ομάδα αίματος μηδέν ομάδα αίματος μηδέν

Γεννήθηκα



ii) Σώμα ή κύμα 




Απ'τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής
με ένα κομμάτι ζωή
ζούνε οι μεταλλαγμένοι ποιητές
όπου m η μάζα της λέξης
οι θόρυβοι & οι κινήσεις του θανάτου 
δεν αποδεικνύουν παρά την αποτυχία μας



iii) 


Ηρέμησε την ζιμπελίνα στον κόρφο σου
γιατί ουρλιάζει τα βράδια 
και γδέρνει τα παράθυρά μας
με τα νύχια σου
σ'αυτή τη μαύρη γεωγραφία 
ο στριγγός ήχος των τακουνιών σου
που πατάει πάνω στο βηρύλλιο 
δημιουργεί τις ικανές συνθήκης της γύμνωσης 

(την θυμάσαι εκείνη την παράξενη συνήχηση 
κάθε που κοιμόταν το δικό σου θηλαστικό
εκείνο
το μ η τ έ ρ α τ ε ρ α τ ε ρ α ς τ ε ρ α ς ;)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου