1.
Σβήστηκαν
τα σημάδια μας στο χώμα
κι
ό,τι απέμεινε
μια
σαπισμένη φλούδα δέντρου
στο
φυτρωμένο μονοπάτι
πόσοι
θυμούνται τις καρδιές μας
τώρα
που νύχτωσαν τα μάτια
κι
ο ήλιος πια δεν περισσεύει
3.
βγήκα
να ζητιανέψω λίγο συρματόπλεγμα
μα
δεν περίσσευε καθόλου
για
φυλακές δίναν μόνο βελόνες και κλωστές
κι
ένα θολό παιδί κρατούσε τα κλειδιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου