ΑΠ' ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΦΕΓΓΑΡΙΑ
ο ύπνος μονότονο τοπίο
το ξύπνημα κάλεσμα
οικείο
του περασμένου χρόνου
τίποτα δε μειώνεται
ενώ όλα μικραίνουν
μόνο το βάρος μένει
σταθερό στην καμπύλη
των βλεφάρων
που μ' ανάπηρη κλίνουν
αντοχή
στο ιππήλατο θέρος
μια ανάγκη όμως μου
επιβάλλεται
να εκδικηθώ
ταξίδια που επιστρέφουν
κι ένα ένα ξεκρεμώ
απ' τον κόσμο τα φεγγάρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου