Γράμμα στον πατέρα
-Είμαι κι εγώ
ένα παιδί σου
χωρώ ακόμα
στην παλάμη σου
βυζαίνω
τον αντίχειρά σου
και
γδέρνω τα μάγουλά μου
με τα
νύχια μου τη νύχτα
σε ντύνω
με τα μύχια μου
σε γδύνω
σε
βαφτίζω μητέρα
σε
μαστιγώνω με τη γλώσσα
το κεφάλι
σου περιφέρω σε πινάκιο-
Ακόμα τις
νύχτες, πατέρα,
στα
όνειρά μου κατουριέμαι
και από
φόβο ακόμα περπατάω[1]
παραπαίω,
μπουσουλάω
γίνομαι
μωρό στα χέρια σου εγώ-
παρ’ ολίγον σαράντα χρονών άνθρωπος .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου