Το χέρι φέρει φόβο,
ποτίζει θάνατο τις μέρες του,
λίγες εικόνες παρμένες απ' τη νύχτα.
Το χέρι δε θέλει να θυμάται
-όχι πως έφταιξε-
ήταν μακριά η θάλασσα.
''Κινήσεις θανάτου δεν αποδεικνύουν
παρά την αποτυχία μας''
Υποφέρουν οι παγωμένες λέξεις
καθώς γράφονται,
η δική μου προτιμάει τη σιωπή,
κι ειν' η ώρα του θριάμβου
βαθύ μαρτύριο.
Κι όλο ερχότανε η βόμβα,
κουνιότανε ολόκληρο το σπίτι
από κακία.
-δίχως επανάσταση
δίχως αγάπη φεύγανε οι μέρες τους-
Το χέρι μου ανέλυε δίχως άγνοια
λίγα μέτρα μακριά απ' τις πέτρες
λίγα μέτρα
λίγα μέτρα
και ειν' το φως.
Λίγα μέτρΑ-
Μέτρα τ' άστρα μου 'λεγες
και πήρα το περίστροφο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου