ΕΠΑΡΧΊΑ
Η
αριθμητική του μόνου Κομμάτια στο χώμα μετρά
Κι
η μονιμότητα μ’ένα μονό σύρμα κρέμεται
κατάμουτρα
στο χαμένο σώμα Ο
απόδημος
τις ημέρες τρόμου
απομνημονεύει
σ’άνεμο
κρεμασμένος
πολέμους
λυγίζει
σε διαστολή
πυξίδες και ορίζοντες
νιόφερτος στις κουφές ώρες
καταπρόσωπος στο κουτί του
ο
χρόνος πέφτει και ξαναφυτρώνει
ένα σε ένα υψώνεται και τρώει τις
ρίζες του
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου