|Ποίηση & Εξέγερση|

ΠΟΙΗΣΗ & EΞΕΓΕΡΣΗ / ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ
ΣΑΒΒ. 01 ΟΚΤ. 2016 ΩΡΑ 19.00
ΜULTI MEDIA ΔΡΑΣΗ ΠΟΙΗΣΗΣ
ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ & ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ:
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΝΟΤΗΤΑ / ΤΕΦΛΟΝ / NOΩΝ / ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ
ΘΡΑΚΑ / ΑΝΤΛΙΑ /ΠΟΙΕΙΝ / ΕΝΕΚΕΝ / ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ
BIBLIOTEQUE / ΦΡΜΚ / ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ / ΒΑΚΧΙΚΟΝ /ΑΠΟΠΕΙΡΑ

ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ:
ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΝΟΤΗΤΑ
ΣΙΣΣΥ ΔΟΥΤΣΙΟΥ. ΤΑΣΟΣ ΣΑΓΡΗΣ+WHODOES.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΑΟΥΖΑΙΟΣ. ΟΡΕΣΤΗΣ ΜΠΑΤΑΚΗΣ. MATTABEE
ΠΟΠΠΗ ΔΕΛΤΑ+TRIPMAKER YOUNG .
ΜΑΡΙΒΗ ΓΑΖΕΤΑ. ΙΩΑΝΝΑ ΓΑΙΤΑΝΑΡΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΘΡΑΚΑ
ΠΕΛΑΓΙΑ ΦΥΤΟΠΟΥΛΟΥ . ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΥΦΙΛΤΖΟΓΛΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΙΣΑΝΟΓΛΟΥ . ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΡΟΥΛΗ. ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΕΝΤΖΟΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ & ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΑΝΔΡΑΓΟΡΑΣ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΖΗΣΑΚΗ. ΜΑΡΙΑ ΣΥΡΡΟΥ. ΕΛΕΝΑ ΨΑΡΡΕΑ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ & ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΕΚΕΝ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ . ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΙΤΣΙΜΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΒΑΚΧΙΚΟΝ 
ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΠΟΥΛΟΣ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΔΗΜΟΥΛΗ
ΣΠΥΡΟΣ ΧΑΛΒΑΝΤΖΗΣ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΑΝΤΛΙΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. ΑΝΝΑ ΡΑΜΑΛ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΟΙΕΙΝ
ΣΠΥΡΟΣ ΑΡΑΒΑΝΗΣ. ΜΑΡΙΑ ΑΝΔΡΕΑΔΕΛΛΗ
ΕΦΗ ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΟΩΝ
ΔΩΡΑ ΚΑΡΑΛΤΗΡΑ
ΟΜΑΔΑ ΠΟΙΗΣΗΣ «ΣΚΑΣΕ ΑΗΔΟΝΙ»
ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ:
ΘΕΚΛΑ ΤΣΕΛΕΠΗ. ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΣΤΟΥΦΗΣ.
ΜΑΝΟΣ ΤΣΙΖΕΚ. ΚΩΣΤΑΣ ΜΟΥΝΤΥ
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΗΣ

LIVE SOUND MIX
CRYSTAL ZERO. WAR. JUNIOR X
VISUAL ART
VOID OPTICAL ART LAB

ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΠΟΥ ΥΨΩΘΗΚΑΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

πηγή: http://voidnetwork.gr/2016/09/23/13513/


Συμμετέχουν τα μέλη (με αλφαβητική σειρά):

Άβερμπαχ Φραντζέσκα

Αθανασίου Μαρουσώ

Καπουλέα Κατερίνα

Λαζάρ Ηλέκτρα

Μαργαρώνη Δανάη

Μαρτίνης Χρίστος

Μαύρος Δημήτρης

***************************************************************************

Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΕ 7 ΠΡΑΞΕΙΣ - ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ

ΠΡΑΞΗ 1^η

τα σκαλιά κατεβαίνω με τον ήλιο στην πλάτη μου

μία άκρη του σέρνεται 

σαν κουβέρτα στο χώμα

το αλάτι στα χείλη μου η αδίστακτη θάλασσα

και το φως που εκρήγνυται

στο λευκό αλουμίνιο

κατεβαίνω τυφλά τα σκαλιά

μ' έναν ήλιο παράλυτο

οι στραβές του ακτίνες

σκαλώνουν στα σύρματα

μ' απλωμένα πουκάμισα

γνέφουν οι στέρφες ελιές

έναν βράχο -τον ήλιο-

κουβαλάω στις πλάτες μου

και γελάει ο γαλάζιος καριόλης

ο ζεστός ουρανός

τον λευκό τον βαρύτατο ήλιο

κουβαλάω στις πλάτες μου

να θαφτούμε βαθιά

στο σκοτάδι

ΠΡΑΞΗ 2^η

Αυτές οι λιπαρές κραυγές

της νύχτας

με δαγκώνουν

σαν μύγες οικιακές .

Ξοπίσω τους

σέρνουν

στείρες καταιγίδες

γριές.

Εχθές     έφτυνα

τις φωτιές

για ώρες.

Σήμερα,

χτίζω τα γόνατα της πόρτας

μην λυγίσει

και με προδώσει.

Δεν κοιμάμαι

Και τα μάτια μου

πρήζονται και φουσκαλιάζουν

σαν πατούσες.

Αύριο όλη μέρα

θα ξασπρίζω σεντόνια

να τα σωριάσω στο φως

μπας

και τυφλωθώ επιτέλους

ΠΡΑΞΗ 3^η

Εκεί σκουντουφλούν τα κουφάρια

Εκείθεν έφυγα

Σ’ ένα ρηγάτο του περίστροφου ριγμένος

Απορριμμένος σαν το τρύπιο λάστιχο

Που ώθησε τη δράση

Απορημένος Προμηθέας

/μα πώς τα σκάτωσε  έτσι;/

Και ήρθε η ώρα να πω

Μα πώς

Μα πώς τα σκάτωσα έτσι εγώ,

Το ‘πα

Και πέρασε το θέρος

Με τις 150 κοσμικές του πιρουέτες

Κι ήμουν ακόμα στο μηδέν.

ΠΡΑΞΗ 4^η

Σε είχα φανταστεί λίγο πριν την έκρηξη σου

να φωνάζεις

χτυπώντας τα δάχτυλα

Βογκάνε οι ίαινες, στήνουν ιστορίες

μες το στήθος.

Κρύβουν όπλα

μες τις ρόγες.

Αποκοιμιέσαι στη δακρυσμένη νύχτα.

Στο περίπου.

Και ξαφνικά σωπαίνεις

βγάζεις τρεις μέρες φυλακής από τις τσέπες σου

Σκυφτή με ό,τι απέμεινε από μέρα ξύνω το δέρμα μου

Πες μου, ποιον σημάδευα.

Είχες πει πως η ποίηση δεν αντέχει τα θηρία.

Πες μου, ποιόν σημάδευα.

Η χρόνια κατάντια μας, όφελος της τιμωρίας

που στάζει αναφιλητά.

Πες μου, ποιόν σημάδευα.

Ένα κορίτσι απ' τον έκτο κρατάει μια σφεντόνα.

Πες μου

Πες μου

ποιόν σημαδεύει.

ΠΡΑΞΗ 5^η

Κοίταξε

έργο ελαφρότητας

που ενοχλεί τα ερωτευμένα ζευγάρια

του αναγνωστηρίου 

περιμένοντας το εφάπαξ.

Στο κέντρο αριστερά το παράθυρο του ακάλυπτου

Γέλια υστερικά

Πριν γίνει το φοβερό απελπισία,

το χέρι τραβιέται απ’ τη φλοκάτη.

Αλλά υπάρχει πάντα το ντιβάνι για ένα τσιγάρο,

το λευκό στα δόντια κι η παρηγοριά του.

Η θάλασσα μυρίζει σκοτωμό

αλλά ποτέ δε φτάσαμε ως εκεί.

Μας πήρε η νύχτα

εκείνων που αγαπούν να βλέπουν τείχη.

Τα αίματα πάντα στρογγυλεύουνε τα μάτια.

Παράδοξος κύκλος

χωρίς πυρήνα,

χωρίς κρουστά,

χωρίς χωρίς.

Αυτή είναι η άλλη όψη του αζημίωτου:

να αναλαμβάνεται το εγχείρημα.

Αναδιπλασιάζω λοιπόν τον εαυτό μου

στην επόμενη οκτάβα

σημαδεύοντας το στόχο

που δεν είναι οπτικό τρικ.

ΠΡΑΞΗ 6^η

Πληκτρολογώ τη λέξη εξέγερση.

Περίπου 1.030.000 αποτελέσματα.

Ανάβω τσιγάρο.

Οι υπολογισμοί

είναι πάντα

στο περίπου.

Το θαύμα

με το κουκούλι τρυπημένο

μοιάζει να εγκυμονεί.

Ίσως πάλι οι νεκροί

επωάζουν χελιδόνια

για να το θρέψουν.

Άτερπνα χέρια

βουρτσίζουν δόντια

με επιμέλεια.

Τελειώνοντας

φτύνουν το χώμα.

Κι όμως

έχουν ακόμη

σπλάχνα.

Ή έστω κοπτήρες.

Σβήνω το τσιγάρο.

Ώρα για ύπνο.

Περίπου.

ΠΡΑΞΗ 7^η

Έτσι

σας λάχαμε έτσι

χωρίς ράντα κι απότιστοι

να περισσεύουμε και στ’ ανοιχτά μας

Αόριστοι      ζώα βυθού

κι εξόριστοι 

Μας απομένει ο άνεμος      και μας άνοιξε

Άπλεροι    λάθος ισόγειοι

ανοίχτε μας

Και σπάστε τα μάτια μας

κάθε φορά που ατυχούμε

κάθε φορά

Θα μείνουμε όρθιοι

άρρωστοι και γλυκαμένοι

ίδιοι      των οδών

και των ουρανών μας

λίγοι

δικοί μας και ίδιοι

μίας απάτης

δικής μας

και μίας φωνής

δικής μας φωνής

που λιγοθυμάει 

οργιάζουμε

οργιάζουμε

οργιάζουμε

σου ουρλιάζουμε

σου ουρλιάζουμε

σου ουρλιάζουμε

σωριάζομαι

σωριάζομαι

σωριάζομαι