Φραντζέσκα Άβερμπαχ

Για τον Σ.Μ.

Νύχτωσε και είμαι ακόμα ένα θηρίο
δεν επινοώ όλα αυτά τα πράγματα,
λιπόθυμη και ενώ όλοι κοιμούνται στον ουρανό
χαροπαλεύω με τις αισθήσεις

Σήμερα είμαι απούσα από κάθε σας πληγή
διότι άλλα περισσεύματα δεν έχω.

Ένας άντρας βρήκε καταφύγιο τη βροχή
και είμαι αρκετά μικρή για να κουνήσω τα χέρια μου
νωχελικά.

Αποκοιμιέμαι δίχως να έχω προλάβει
να δοκιμάσω την απουσία σας

Προσπαθώντας να δω τα πράγματα αλλιώς
ανέβηκα ψηλά
κρεμασμένη απ' το άσπρο του θανάτου σας

Ο άνδρας δε προτιμάει τις νύχτες
πίνει πολύ οινόπνευμα
λησμονώντας μια άνοιξη.

Κι εγώ αισθάνομαι
αν μη τί άλλο
μια αδικία μες στα σωθικά μου