Στον
Άγγελο Μ.
Οραματιζόμουν τον ερχομό σου
Ξάγρυπνα.
Απ’ το κενό
Σε θέλησα
Σε πλάσμωσα
Σε κάλεσα
Και ήρθες.
Μια ανάσα
Αγγίζει το λαιμό
Και καταργεί τ’ ανεμολόγιο
Παλάμη στην παλάμη η φωλιά
Τρέχεις πέφτεις σηκώνεσαι
Ο κήπος μεγαλώνει·
Ανέπαφο το παραμύθι.
Ωραία η ζωή δίχως όνομα
Σε βαφτίζω αιώνια αγάπη
Όσο φυλάει το κλάμα σου μέσα στην κοιλιά.
Και την αυγή
μόλις τρέξεις να κρυφτείς στον ήλιο
θα σε λούσει με το πρώτο γάλα,
όλος μάτια.
Ολοστρόγγυλα τα χρόνια
Τραβήχτηκαν από το βλέμμα μου
Για να χωθείς στη μυρωδιά του δέρματος
Άνθρωπος χωρίς γωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου